INFOdoradca+ Informacje o zawodach - Powiatowy Urząd Pracy w Olecku

Montażysta reprodukcyjny 732107

• Montażysta form drukarskich.
• Montażysta form wklęsłodrukowych.
• Montażysta fotopoligraficzny.
• Montażysta klisz chemigraficznych.
• Montażysta kopista offsetowy.
• Montażysta litograficzny.
• Montażysta offsetowy.
• Montażysta składów.
• Montażysta wklęsłodrukowy.

W Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08 odpowiada grupie:

• 7321 Pre-press technicians.

Według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007):

• Sekcja C – Przetwórstwo przemysłowe.

Notka metodologiczna

Opis informacji o zawodzie opracowano na podstawie:

• analizy źródeł (akty prawne, klasyfikacje krajowe, międzynarodowe) oraz źródeł internetowych,
• analizy opisu zawodu zamieszczonego w wyszukiwarce opisów zawodów na Wortalu Publicznych Służb Zatrudnienia,
• badań ankietowych prowadzonych w projekcie INFODORADCA+ w marcu 2019 r.,
• zebranych opinii od recenzentów, członków panelu ewaluacyjnego oraz zespołu ds. walidacji i jakości informacji o zawodach.

Autorzy i eksperci opiniujący

Zespół Ekspercki:

• Kamil Berger – Ekspert niezależny, Polkowice.
• Franciszek Koncur – Koncur Group, Polkowice.
• Alicja Kosterska – Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa.

Zespół ds. walidacji i jakości informacji o zawodzie:

• Zdzisław Czajka – Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa.
• Maciej Gruza – Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa.
• Klaudia Gumieniak – Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa.
• Urszula Jeruszka – Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa.
• Jolanta Religa – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.
• Barbara Sajkiewicz – Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa.
• Krzysztof Symela – Instytut Technologii Eksploatacji – PIB, Radom.

Recenzenci:

• Magdalena Grabkowska – Ekspert niezależny, Polkowice.
• Justyna Koncur – Art K Group, Polkowice.

Panel ewaluacyjny – przedstawiciele partnerów społecznych:

• Jakub Gontarek – Rada Programowa ds. Kompetencji Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa.
• Michał Ślusarczyk – Związek Rzemiosła Polskiego, Warszawa.

Data (rok) opracowania opisu informacji o zawodzie: 2019 r.

Montażysta reprodukcyjny zajmuje się montowaniem form kopiowych ²⁰ poprzez naklejanie negatywów ²¹ lub diapozytywów ³ na podłoże przezroczyste, karton, płytę metalową lub tworzywo sztuczne bądź gumowe. Zmontowana przez niego forma kopiowa ⁷ służy do utworzenia formy drukowej ⁶, czyli części maszyny drukującej, która przyjmuje farbę i przekazuje ją na podłoże drukowe. Wykonywane przez niego czynności należą do prac przygotowawczych do druku w pracowni poligraficznej ²⁹.

Opis pracy

Montażysta reprodukcyjny zajmuje się ręcznym wykonywaniem montaży form kopiowych na podstawie karty zamówieniowo-dyspozycyjnej i makiety wydawniczej. Montaże form kopiowych wykonuje z negatywów lub diapozytywów kreskowych lub siatkowych, na materiałach przezroczystych (folie montażowe ⁵, płyty szklane), kartonach, tworzywach sztucznych i gumowych oraz płytach metalowych, używając w tym celu stołów montażowych ³⁶ oraz innych specjalistycznych urządzeń i przyrządów. Montażysta reprodukcyjny jest członkiem zespołu wykonującego prace przygotowawcze do druku w pracowni poligraficznej i odpowiada za konkretny etap tych prac. Wykonywane przez niego czynności wymagają wiedzy z zakresu poligrafii, ale również ogromnej precyzji, zręczności rąk i palców oraz doskonałego wzroku.

Ze względu na rozwój technologii w dziedzinie poligrafii ręczny montaż form kopiowych jest obecnie stosowany w niewielu zakładach poligraficznych. Czynności należące niegdyś do montażysty reprodukcyjnego są obecnie najczęściej wykonywane z użyciem zautomatyzowanych urządzeń i komputerów, co pozwala uzyskać mniej zmienne, bardziej przewidywalne, szybsze i tańsze efekty drukowania. W związku z powyższym wykwalifikowani montażyści reprodukcyjni, jeśli chcą zwiększyć swoją konkurencyjność na rynku pracy, muszą rozwijać swoją wiedzę i umiejętności z zakresu nowoczesnych technik druku i nabywać nowe kompetencje zawodowe, np. w zawodach pokrewnych operator DTP ⁴ lub operator skanera poligraficznego ³⁵.

Sposoby wykonywania pracy

Pracownik w zawodzie montażysta reprodukcyjny wykonuje pracę polegającą m.in. na:

• zapoznawaniu się z kartą zamówieniowo-dyspozycyjną i makietą wydawniczą,
• wykonywaniu schematu rozmieszczenia ³⁴ kolumn, użytków montażowych ⁴² oraz znaków kontrolnych ⁴⁴ na stole montażowym przez nałożenie na folię z dokładną podziałką i przyklejenie do niej taśmą materiału przezroczystego,
• montażu formy kopiowej podstawowej, zawierającej najbardziej widoczny rysunek konturowy,
• wykorzystywaniu formy kopiowej podstawowej do pasowania użytków przy montowaniu dalszych form z kompletu,
• montażu poszczególnych kolorów metodą nakładania kolejnych folii przezroczystych na formę kopiową podstawową, z zachowaniem dopasowania znaków kontrolnych,
• montażu formy kopiowej konturowej na przezroczystym podłożu poliestrowym pokrytym warstwą światłoczułą ³⁸,
• montażu form z tworzyw sztucznych lub gumy, otrzymanych przez wulkanizację matryc, na urządzeniach montażowych, tak aby nakleić je na cylindry drukujące maszyn fleksograficznych ¹⁸,
• montażu klisz chemigraficznych ¹¹ metalowych kreskowych oraz kompletów klisz otrawionych ⁴⁰ do druku wielobarwnego na podstawki metalowe lub drewniane, na frezarce ⁹ poziomej i pionowej oraz na innych stosowanych narzędziach służących do obróbki mechanicznej klisz,
• montażu form przez przenoszenie rysunku na formę kartonową za pomocą nakłuwania rylcem lub igłą, do przeniesienia formy na kamień litograficzny ¹⁰,
• kontrolowaniu jakości montażu poprzez wykonanie próbnych odbitek drukarskich oraz ewentualnej korekcie montażu, jeśli pojawi się taka potrzeba,
• umieszczaniu na marginesie formy montażowej metryczki ¹⁹ z koniecznymi informacjami, takimi jak numer zamówienia, opis formy montażowej oraz nazwisko wykonawcy,
• przestrzeganiu zarządzeń i instrukcji bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska oraz zasad ergonomii.

Więcej szczegółowych informacji znajduje się w sekcjach: 3.1. Zadania zawodowe oraz 3.2. Kompetencja zawodowa.

Warunki pracy

Montażysta reprodukcyjny wykonuje swoje obowiązki w zamkniętych pomieszczeniach pracowni poligraficznej, a jego stanowisko pracy znajduje się zwykle w wydzielonej części tej pracowni, nazywanej przygotowalnią. W przygotowalni oprócz montażysty reprodukcyjnego przy odrębnych stanowiskach pracują również inne osoby, wykonujące prace przygotowawcze do druku, na przykład fotograf reprodukcyjny czy kopista. W przygotowalni musi znajdować się oddzielne, ciemne pomieszczenie, ze względu na szerokie zastosowanie materiałów światłoczułych w procesie pracy.

Pomieszczenia, w których pracuje montażysta reprodukcyjny, muszą być bardzo dobrze oświetlone światłem zbliżonym do naturalnego, wentylowane i ogrzewane. Ponadto musi być w nich utrzymywana odpowiednia wilgotność. Takie warunki są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania maszyn i urządzeń poligraficznych, ale także ze względu na precyzyjny charakter czynności wykonywanych przez pracowników pracowni poligraficznej. Montażysta reprodukcyjny wykonuje swoją pracę przede wszystkim w pozycji stojącej, co może być uciążliwe, podobnie jak hałas, którego źródłem są maszyny i urządzenia poligraficzne.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.1. Możliwości podjęcia pracy w zawodzie.

Wykorzystywane maszyny i narzędzia pracy

Montażysta reprodukcyjny w działalności zawodowej wykorzystuje m.in.:

• stół montażowy,
• stół podświetlony ³⁷,
• pulpit montażowy ³²,
• taśmy montażowe ³⁹,
• perforatory (dziurkacze) ²⁸,
• listwy pasujące ¹⁴,
• kołki do pasowania ¹²,
• liniały miernicze ¹³,
• lupę montażową ¹⁵,
• wziernik montażowy ⁴³,
• cyrkiel drążkowy ²,
• przykrawarkę ³¹,
• nożyk montażowy ²²,
• frezarki poziome i pionowe,
• maszyny fleksograficzne.

Organizacja pracy

Montażysta reprodukcyjny swoją pracę wykonuje najczęściej w trybie jednozmianowym, od poniedziałku do piątku, średnio przez 8 godzin dziennie. W wyjątkowych sytuacjach czas jego pracy może ulec wydłużeniu, na przykład ze względu na konieczność terminowej realizacji szczególnie pracochłonnego zlecenia.

Zadania wykonywane przez montażystę reprodukcyjnego stanowią jeden z elementów wieloetapowego procesu. W związku z powyższym samodzielnie wykonuje czynności leżące w zakresie jego kompetencji i bierze za nie indywidualną odpowiedzialność, ale jednocześnie stanowi część zespołu, tworzonego przez załogę zakładu poligraficznego. Ostateczny rezultat pracy zależy od współpracy poszczególnych członków tego zespołu.

Podczas wykonywania swoich obowiązków montażysta reprodukcyjny kontaktuje się i podejmuje ścisłą współpracę z pozostałymi członkami załogi zakładu poligraficznego. Zespół pracowników wykonujących prace przygotowawcze do druku jest zarządzany i nadzorowany przez kierownika (którym może być na przykład pracownik w zawodzie inżynier poligrafii lub technik poligraf).

Zagrożenia mające wpływ na bezpieczeństwo pracy człowieka

Montażysta reprodukcyjny w trakcie wykonywania pracy narażony jest m.in. na zagrożenia:

• mechaniczne (ich źródłem mogą być urządzenia i maszyny drukarskie: offsetowe ¹⁷, arkuszowe ¹⁶ i inne, do mechanicznej obróbki klisz),
• promieniowaniem optycznym, którego źródłem mogą być niektóre z urządzeń poligraficznych,
• chemiczne (środki chemiczne stosowane w poligrafii),
• foniczne (hałas, którego źródłem są pracujące maszyny i urządzenia poligraficzne),
• porażenia prądem elektrycznym.

Do występujących w zawodzie chorób można zaliczyć m.in.:

• zatrucia ostre i przewlekłe,
• ostre reakcje alergiczne,
• choroby skóry,
• choroby układu oddechowego,
• uszkodzenia słuchu,
• uszkodzenia wzroku.

Wymagania psychofizyczne

Dla pracownika wykonującego zawód montażysta reprodukcyjny ważne są:

w kategorii wymagań fizycznych

• ogólna wydolność fizyczna,
• sprawność narządu wzroku,
• sprawność zmysłu dotyku;

w kategorii sprawności sensomotorycznych

• ostrość wzroku,
• rozróżnianie barw,
• widzenie stereoskopowe (widzenie głębi umożliwiające ocenę odległości),
• spostrzegawczość,
• czucie dotykowe,
• zręczność rąk,
• zręczność palców;

w kategorii sprawności i zdolności

• zdolność koncentracji uwagi,
• dobra pamięć,
• wyobraźnia przestrzenna,
• rozumowanie logiczne,
• wyobraźnia i myślenie twórcze,
• współdziałanie i współpraca w zespole (grupie);

w kategorii cech osobowościowych

• gotowość do współdziałania,
• gotowość do pracy indywidualnej,
• cierpliwość,
• samodzielność,
• samokontrola,
• rzetelność,
• dokładność,
• dbałość o jakość pracy.

Więcej informacji znajduje się w sekcjach: 3.3. Kompetencje społeczne; 3.4. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu.

Wymagania zdrowotne

Montażysta reprodukcyjny powinien charakteryzować się dobrą ogólną sprawnością fizyczną, a także ponadprzeciętnie sprawnym wzrokiem i niezwykle zręcznymi rękami. Pod względem wydatku energetycznego praca w tym zawodzie należy do prac umiarkowanie ciężkich.

Przeciwwskazaniami do wykonywania tego zawodu są:

• alergie i choroby skóry,
• wady wzroku niepoddające się korekcji,
• choroby ograniczające sprawność manualną,
• zaburzenia układu oddechowego.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.4. Możliwości zatrudnienia osób niepełnosprawnych w zawodzie.

Wykształcenie niezbędne do podjęcia pracy w zawodzie

Obecnie (2019 r.) do podjęcia pracy w zawodzie montażysta reprodukcyjny preferowane jest (dla młodzieży) wykształcenie na poziomie branżowej szkoły I stopnia (dawniej zasadnicza szkoła zawodowa) w zawodzie pokrewnym drukarz lub ukończenie kwalifikacyjnego kursu zawodowego (dla dorosłych) w zakresie kwalifikacji AU.17 Realizacja procesów drukowania z form drukowych, przewidzianej dla zawodu drukarz.

Pracę w zawodzie montażysta reprodukcyjny może wykonywać również osoba, która:

• została przyuczona do zawodu,
• uzyskała doświadczenie w trakcie wykonywania pracy.

W zawodzie tym mogą pracować także osoby z wykształceniem średnim technicznym, posiadające kwalifikacje w zawodzie technik procesów drukowania.

Tytuły zawodowe, kwalifikacje i uprawnienia niezbędne/preferowane do podjęcia pracy w zawodzie

Do wykonywania zawodu montażysta reprodukcyjny nie są wymagane tytuły zawodowe, kwalifikacje czy uprawnienia zawodowe. Jednak pracodawcy najchętniej zatrudniają osoby posiadające:

• świadectwo czeladnicze, dyplom mistrzowski w zawodzie pokrewnym drukarz, uzyskane w ramach rzemieślniczego przygotowania zawodowego, po spełnianiu wymagań formalnych i zdaniu egzaminu organizowanego przez Izby Rzemieślnicze,
• dyplom potwierdzający kwalifikację AU.17 Realizacja procesów drukowania z form drukowych, wyodrębnioną w zawodzie pokrewnym drukarz, uzyskany po spełnieniu wymagań formalnych i zdaniu egzaminu organizowanego przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne.

Cenione jest również posiadanie:

• suplementu Europass (w języku polskim i angielskim), wydawanego na prośbę zainteresowanego przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne (do dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe) oraz Izby Rzemieślnicze (do świadectwa czeladniczego i dyplomu mistrzowskiego),
• udokumentowanego doświadczenia zawodowego w dziedzinie poligrafii, w zakresie prac przygotowawczych do druku.

Więcej informacji znajduje się w sekcji: 4.2. Instytucje oferujące kształcenie, szkolenie i/lub potwierdzanie kompetencji w ramach zawodu.

Możliwości rozwoju zawodowego i awansu

Nowo zatrudniony pracownik bez doświadczenia w zawodzie montażysta reprodukcyjny zaczyna pracę na stanowisku pomocnika. Następnie może awansować na stanowisko samodzielnego montażysty reprodukcyjnego. Montażysta reprodukcyjny jako samodzielny pracownik posiada możliwość wykonywania pracy bez nadzoru technicznego. W miarę nabywania doświadczenia zawodowego i podnoszenia kwalifikacji, może uzyskać wzrost wynagrodzenia lub ofertę pracy na lepszych warunkach i z wyższym wynagrodzeniem.

Możliwość dalszego rozwoju zawodowego można uzyskać poprzez:

• uczestniczenie w specjalistycznych kursach i szkoleniach organizowanych w przedsiębiorstwie lub w wyspecjalizowanych ośrodkach szkoleniowych,
• rozszerzenie swoich kompetencji zawodowych poprzez podejmowanie kształcenia i/lub szkolenia w zawodach pokrewnych: fotograf poligraficzny, fotograf w drukarni filmowej, giloszer poligraficzny, grawer poligraficzny, komputerowy składacz tekstu, moletownik, operator DTP, operator fotoskładu, operator skanera poligraficznego, rysownik litograficzny, rytownik, trawiacz poligraficzny. Część tych zawodów wymaga rozwijania wiedzy i umiejętności z zakresu wykorzystania technologii CTF (ang. computer to film, pol. „z komputera na kliszę”) ¹ czy poligrafii cyfrowej ³⁰,
• ukończenie studiów wyższych lub podyplomowych na kierunku związanym z poligrafią w przypadku osób posiadających wykształcenie średnie i zdany egzamin maturalny.

Dla absolwentów branżowej szkoły I stopnia w zawodzie drukarz istnieje możliwość rozwoju zawodowego w ramach kształcenia w branżowej szkole II stopnia oraz w technikum, w zawodzie pokrewnym technik procesów drukowania, z wyodrębnioną kwalifikacją AU.43 Planowanie i kontrola produkcji poligraficznej.

Osoby dorosłe mają możliwość kształcenia na kwalifikacyjnych kurach zawodowych w zakresie kwalifikacji AU.17 Realizacja procesów drukowania z form drukowych oraz AU.43 Planowanie i kontrola produkcji poligraficznej.

Możliwości potwierdzania kompetencji

Obecnie (2019 r.) w zawodzie montażysta reprodukcyjny nie ma możliwości bezpośredniego potwierdzania kompetencji zawodowych w edukacji formalnej i pozaformalnej.

Możliwe jest potwierdzanie kompetencji przydatnych do wykonywania tego zawodu:

• przystępując do egzaminu przed Okręgową Komisja Egzaminacyjną, potwierdzającego kwalifikację AU.17 Realizacja procesów drukowania z form drukowych, właściwą dla zawodu szkolnego (pokrewnego) drukarz, także w trybie eksternistycznym,
• przystępując do egzaminu czeladniczego lub mistrzowskiego przed Izbą Rzemieślniczą, w zawodzie pokrewnym drukarz. Do tych egzaminów mogą przystępować zarówno absolwenci nauki zawodu u rzemieślnika, jak również osoby, które kompetencje nabyły poprzez doświadczenie w pracy.

Więcej informacji można uzyskać w Bazie Usług Rozwojowych https://uslugirozwojowe.parp.gov.pl oraz Zintegrowanym Rejestrze Kwalifikacji https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl

Osoba zatrudniona w zawodzie montażysta reprodukcyjny może rozszerzać swoje kompetencje zawodowe w zawodach pokrewnych:

Pracownik w zawodzie montażysta reprodukcyjny wykonuje różnorodne zadania, do których należą w szczególności:

• Z1 Przygotowywanie schematu rozmieszczenia kolumn, użytków montażowych oraz znaków kontrolnych zgodnie z kartą zamówieniowo-dyspozycyjną i makietą wydawniczą.
• Z2 Montowanie formy kopiowej.
• Z3 Wykonywanie odbitek kontrolnych i oznakowanie form kopiowych.

Kompetencja zawodowa Kz1: Wykonywanie montażu ręcznego form kopiowych obejmuje zestaw zadań zawodowych Z1, Z2, Z3, do realizacji których wymagane są odpowiednie zbiory wiedzy i umiejętności.

Pracownik w zawodzie montażysta reprodukcyjny powinien posiadać kompetencje społeczne niezbędne do prawidłowego i skutecznego wykonywania zadań zawodowych.

W szczególności pracownik jest gotów do:

• Ponoszenia odpowiedzialności za skutki podejmowanych działań mających wpływ na bezpieczeństwo i zdrowie własne oraz pozostałych osób pracujących w zorganizowanych warunkach zakładu poligraficznego.
• Wykonywania powierzonych mu zadań z należytą starannością i ponoszenia odpowiedzialności za ich efekty.
• Dzielenia się swoją wiedzą z mniej doświadczonymi współpracownikami.
• Zachowania zasad kultury osobistej w kontaktach ze współpracownikami.
• Rozwijania swojej wiedzy i doskonalenia umiejętności zawodowych.

Pracownik powinien posiadać zdolność właściwego wykonywania zadań zawodowych i predyspozycje do rozwoju zawodowego. Dlatego wymaga się od niego odpowiednich kompetencji kluczowych. Zostały one zilustrowane w formie profilu (rys. 1) ukazującego ważność kompetencji kluczowych dla zawodu montażysta reprodukcyjny.

Rys. 1. Profil kompetencji kluczowych dla zawodu montażysta reprodukcyjny.

Uwaga:

Wykaz kompetencji kluczowych opracowano na podstawie wykazu stosowanego w Międzynarodowym Badaniu Kompetencji Osób Dorosłych − projekt PIAAC (OECD).

Kompetencje zawodowe pracownika w zawodzie montażysta reprodukcyjny nawiązują do opisów poziomów Polskiej Ramy Kwalifikacji.

Opis zawodu, zadań zawodowych i wymagań kompetencyjnych może stanowić materiał informacyjny dla przygotowania (lub aktualizacji) opisów kwalifikacji wprowadzanych do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (ZSK). Więcej informacji:

• Zintegrowany System Kwalifikacji: https://www.kwalifikacje.gov.pl
• Zintegrowany Rejestr Kwalifikacji: https://rejestr.kwalifikacje.gov.pl

Montażysta reprodukcyjny ma niewielkie możliwości podjęcia pracy w zawodzie. Może znaleźć pracę wyłącznie w zakładach poligraficznych, które stosują techniki druku z udziałem form kopiowych, ale nie wykorzystują przy tym oprogramowania komputerowego czy technologii CTF (ang. computer to film, pol. „z komputera na kliszę”).

Obecnie (2019 r.) takich zakładów jest niewiele, ponieważ techniki druku z zastosowaniem bardziej nowoczesnych technologii pochłaniają mniejsze koszty i wymagają mniejszych nakładów czasu.

W związku z powyższym najlepszym sposobem na zwiększenie szans na rynku pracy dla montażysty reprodukcyjnego jest rozszerzenie kompetencji zawodowych i podjęcie pracy w zawodach pokrewnych, np. operator DTP lub operator skanera poligraficznego. Liczba ofert pracy dla operatorów DTP i operatorów skanera poligraficznego w skali całego kraju zbliżona do liczby osób zdolnych i chętnych do podjęcia zatrudnienia, przy czym w roku 2019 w niektórych powiatach odnotowano wzrost zapotrzebowania na pracowników w tych zawodach.

Operatorzy DTP i operatorzy skanera poligraficznego mogą znaleźć zatrudnienie w zakładach poligraficznych specjalizujących się na przykład w drukowaniu etykiet, opakowań i materiałów promocyjnych (folderów, ulotek, katalogów bądź kalendarzy) albo w wykonywaniu zleceń polegających na druku gazet czy książek.

Kształcenie

Obecnie (w 2019 roku) w ramach systemu kształcenia zawodowego w Polsce nie przygotowuje się kandydatów do pracy w zawodzie montażysta reprodukcyjny, ale osoba zainteresowana podjęciem pracy w tym zawodzie może:

• ukończyć branżową szkołę I stopnia w zawodzie pokrewnym drukarz,
• ukończyć kwalifikacyjny kurs zawodowy w zakresie kwalifikacji AU.17 Realizacja procesów drukowania z form drukowych, właściwej dla zawodu szkolnego drukarz,
• zdobyć tytuł czeladnika, a następnie mistrza w zawodzie pokrewnym drukarz, nadawane w ramach rzemieślniczego przygotowania zawodowego, po zdaniu egzaminu organizowanego przez Izby Rzemieślnicze.

Kwalifikacyjne kursy zawodowe (dla dorosłych) mogą prowadzić:

• publiczne szkoły prowadzące kształcenie zawodowe,
• niepubliczne szkoły posiadające uprawnienia szkół publicznych, prowadzące kształcenie zawodowe,
• publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego, ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego,
• instytucje rynku pracy prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową,
• podmioty prowadzące działalność oświatową na podstawie ustawy Prawo przedsiębiorców.

Kwalifikacje wyodrębnione w zawodach szkolnictwa zawodowego potwierdzają (również w trybie eksternistycznym) Okręgowe Komisje Egzaminacyjne.

Osoby, które uzyskały powyższe kwalifikacje, mają możliwość otrzymania również suplementu Europass (w języku polskim i angielskim), wydawanego na prośbę zainteresowanego przez Okręgowe Komisje Egzaminacyjne (do dyplomu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe) oraz Izby Rzemieślnicze (do świadectwa czeladniczego i dyplomu mistrzowskiego), co ma istotne znaczenie w przypadku poszukiwania pracy za granicą.

Szkolenie

Montażysta reprodukcyjny może doskonalić swoją wiedzę i umiejętności, biorąc udział w szkoleniach organizowanych przez:

• placówki kształcenia zawodowego – publiczne i niepubliczne,
• Izby Rzemieślnicze,
• prywatne firmy edukacyjne,
• zakłady doskonalenia zawodowego.

Przykładowa tematyka szkoleń:

• nowoczesne systemy produkcyjne w poligrafii,
• tworzenie form kopiowych z zastosowaniem technologii komputerowych.

Ukończenie takich szkoleń pozwala na rozszerzenie kompetencji zawodowych i stwarza możliwość zatrudnienia w zawodach pokrewnych, np. operator DTP lub operator skanera poligraficznego.

Organizatorzy szkoleń poświadczają uzyskane przez uczestników kompetencje stosownymi certyfikatami/zaświadczeniami.

Montażysta reprodukcyjny może również doskonalić swoją wiedzę i umiejętności samodzielnie, korzystając ze specjalistycznej literatury oraz czasopism branżowych.

Wynagrodzenie (2019 r.) osób pracujących w zawodzie montażysta reprodukcyjny kształtuje się najczęściej na poziomie od 2250 zł do ok. 4050 zł brutto miesięcznie w przeliczeniu na jeden etat (bliżej górnej granicy przedziału w przypadku posiadania dodatkowych kwalifikacji i wykonywania na przykład składu DTP czy obsługi złożonych procesów drukowania). Dodatkowo wysokość wynagrodzenia zależy także od:

• wielkości i kapitału firmy,
• wykształcenia i stażu pracownika,
• regionu zatrudnienia.

W zawodzie montażysta reprodukcyjny możliwe jest zatrudnienie osób z niepełnosprawnością. Warunkiem niezbędnym jest identyfikacja indywidualnych barier i dostosowanie technicznych i organizacyjnych warunków środowiska oraz stanowiska pracy do potrzeb zatrudnienia osób:

• z niewielką dysfunkcją kończyn dolnych (05-R), która nie wyklucza stania i chodzenia,
• słabo słyszących (03-L), jeżeli ich niepełnosprawność można skorygować za pomocą implantów lub aparatów słuchowych w stopniu umożliwiającym komunikację werbalną.